آزمون كيفيت آب آشاميدني و آب هاي معدني
آزمون كيفيت آب آشاميدني و آب هاي معدني در آزمايشگاه آزمون گسار بندر ابتدا پارامترهاي ميكروبي كنترل ميشوند. در طبيعت طيف وسيعي از ميكروارگانيسمهاي بيماريزا وجود داردكه ميتوانند همراه آب وارد بدن موجودات زنده و ازجمله انسان شوند. آزمايش وجود يا عدم وجود تك تك اين ميكروبها بسيار وقتگير و پر هزينه است. به همين دليل راه حل رايج در آزمايشگاهها آن است كه ابتدا شاخص توتال و فكال كليفرم مورد توجه و ازمايش قرار گيرند.
اگر نتيجه آزمايش منفي بود يعني توتال و فكال كليفرمي مشاهده نشد ميتوان اطمينان داشت كه ميكروارگانيسم ديگري هم در آب وجود ندارد.
در غير اين صورت لازم است منشا ميكروبي مثبت شدن تست با آزمايشهاي متوالي مشخص شود. لازم است به اين نكته توجه شود كه مثبت بودن تست توتال و فكال كليفرم تنها به معنا لزوم احتياط است و الزاماً به معناي بيماريزا بودن آب نيست. چراكه در تست مذكور حضور تمام ميكروبها ( اعم از بيماريزا و غير بيماريزا) كنترل ميشود.
در مرحله بعد نوبت به آزمايش پارامترهاي شيميايي آب ميرسد. باران و برف فاقد عناصر شيميايي محلول هستند اما پس از تماس باران و برف با زمين، با توجه به قدرت انحلال بالاي آب، ورود تركيبات شيميايي به آب آغاز ميشود.
در اين مرحله نيز بايد خاطر نشان كرد كه وجود بسيار اندكي تركيبات شيميايي در آب نه تنها مضر نيست كه حتي براي تامين مواد مورد نياز بدن توصيه هم ميشوند.
سقف مجاز غلظت مواد شيميايي محلول، محدوده اي است كه در استاندارد تعريف شده است. لازم است به اين نكته توجه شود كه فقط با آزمايش است كه ميتوان غلظت هر يك از تركيبات شيميايي را در آب مشخص نمود. در ايران استاندارد ملي آب آشاميدني استاندارد ، ۱۰۵۳ ISIRI است و آزمايشگاه آب آشاميدني با استناد به آن ميتواند كيفيت آب را كنترل نمايد.
يادآوري: در استاندارد ملي ۱۰۵۳ به دو حد مطلوب و مجاز اشاره شده است. حد مطلوب به حدي گفته ميشود كه اگر از آن تجاوز شود تنها طعم يا گوارايي آب كاهش مي يابد. اما حد مجاز به حدي گفته ميشود كه در صورت تجاوز از آن سلامت مصرف كنندگان به خطر خواهد افتاد.آزمايشگاه آب آشاميدني
مطابق با استاندارد ملي ۱۰۵۳ ( استاندارد آب آشاميدني) حدود مطلوب و مجاز ويژگيهاي آب به شرح زير مي باشد.
برچسب: ،